Երբ ես գնացել էի անտառ սունկ հավաքելու, հանկարծ մի բարձր ձայն լսվեց, կարծես երկնքից լիներ: Այդ ձայնն ասում էր.
-Դու բարի աղջիկ ես երևում:
-Ես շատ աղքատ մարդ եմ և տեսել եմ, որ քո մոտ մի ոսկե դրամ կա:
-Կօգնե՞ս ինձ այդ հարցում:
-Այո, իհարկե, դա իմ վերջին ոսկե դրամն է:
-Բայց ես այն կտամ ,իհարկե, երբ որ հայտնվես:
-Հայտնվելու կարիք չկա: Տեսնում ես այն ծառը, գնա նրա մոտ և ոսկե դրամդ դիր այն ծառի մոտ և ասա, որ ցանկանում ես այն ինձ մոտ հայտնվի:
Ես այդպես էլ արեցի: Ոսկե դրամը անհետացավ, մի ուժեղ կայծակ խփեց այդ ծառին, և բոլոր տերևները թափվեցին, բացի տասից: Այդ ձայնը նորից խոսեց.
-Երբեք ոչ մի մարդ նման բարություն չէր արել ,դու իրոք բարի աղջիկ ես:
Ես զարմացած հարցրեցի.
-Ո՞վ ես դու:
Նա պատասխանեց.
-Ես իրականում հրաշագործ եմ, ով քո բարության համար կկատարի քո տասը ցանկությունները : Կանգնիր այս ծառի տակ և ամեն մի ցանկությունը պահելուց հետո մի տերև պոկիր, տերևը մոխիր կդառնա, բայց քո ցանկությունները կկատարվեն:
-Դե ասա ի՞նչ ես ցանկանում :
-Ես ցանկանում եմ, որ ամբողջ աշխարհում խաղաղություն տիրի:
-Ես ցանկանում եմ հարուստ լինել:
— Ցանկանում եմ, որ կախարդական փայտիկ ունենամ:
— Ցանկանում եմ…:
-Իրականում ասեմ իմանաս՝ ես հենց այդ ծառն եմ, որը դու տեսար: